|
งืมมม…กำลัง จะเขียนอะไรที่ได้ใจสักกะหน่อย เฮ้อเขียนม่าได้แระ กำ พี่น้องอยากให้อ่านงานพี่เกดในมติชนที่พาดถึงพ่อเราเต็มๆ แต่ทำไงได้ ไม่ชอบก็ต้องโทรไปคุยเจ้าค่ะ บ่นไปเก็บไว้เป็นอารมณ์ มันก็เหนื่อยใจ แค่บอกไปว่า ไม่ชอบ ไม่ชอบ ไม่ชอบ! เดี้ยนไม่อ่านดีกว่า ขอมีความสุขต่อไปในความวิเวกมุมส่วนตัวเจ้าค่ะ อ่านแล้วอาจจะโมโหไปอีกคน แล้วมันจะรกใจไปเปล่าๆ อ่านที่อยากจะอ่าน อ่านงานแบบที่เราชอบ อ่านแล้วสุขใจ อ่านแล้วยิ้มดีกว่า หุหุ หยิบหนังสือ "บ้านดวงใจ" ของคุณพิบูลย์ศักดิ์ ละครพล มาอ่าน (ใครหว่าเรียกสะเต็มยสเลย) พ่อเดี้ยนเองเหอๆ อ่านแล้วก็มีความสุข ใครจะว่าพ่อเจ้าชู้ ไม่รู้แก่ยังไง ช่างหัวมัน ไม่สำคัญเลยสำหรับหยิ่ง เพราะพ่อของหยิ่งน่ารักที่สุดแล้ว ไม่มีพ่อคนไหนเหมือนอย่างพ่อของหยิ่ง ไม่มีใครเท่กว่านี้อีกแล้ว แม้จะขี้บ่น เจ้าอารมณ์ ช่างจู้จี้ ขี้หงุดหงิด อารมณ์เสียโดยหาที่มาที่ไปไม่ได้ (ง่า) ทำไมมันเยอะจังวะ เอาน่านี่ยังไม่หมดเลย มีอีก ….ปุ๋มๆๆๆๆๆ อย่าสนใจเก็บมาเป็นอารมณ์เลย เด๋วหยิ่งจะบอกว่าพ่อน่ารักมากแค่ไหน รับรอง หักล้างข้อเสีย(เฮ้ย)นิสัยไม่น่ารัก -*- ที่พ่อมี นิสสสส…- -! ได้หมดเลยเจ้าคร่า อะไร มัน ก็ ไม่ สำคัญ เท่า กับ หัวใจ และ ความรู้สึก ของ คน ใน บ้าน ถ้า อารมณ์ เสีย ก็ มอง หยิ่ง แล้ว ยิ้ม สิ คะ "พ่อจ๋า พ่อน่ารักที่สุดแล้วค่ะ รักพ่อนะคะ" |
S a w a t d e e - J a w 
