ทำไมวันๆมันยุ่งแบบนี้นะ
ไม่สิ ไม่ใช่ว่ายุ่ง แค่มีอะไร อะไรให้ทำทั้งวันตั้งแต่ตื่นยันหลับตาเท่านั้นเอง
อาทิตย์นี้ทั้งอาทิตย์ พยายามที่จะตื่นมาใส่บาตรตอนเช้าก็หาได้ประสบความสำเร็จไม่ บางวันตื่น แต่ก็อยากที่จะนอนต่อ บางวันก็นอนตูดโด่งถึง 9 โมงเลยก็มี
ตื่นมาแล้วทำอะไร?
อืม ตื่นมาก็เก็บบ้าน นั่น โน่น นี่ นิดหน่อยพอให้สะอาดไม่สากเท้าเวลาเดิน
จากนั้นก็ฝังรากที่หน้าคอม อย่างแรกเช็คเมลล์ ตอบเมลล์
จากนั้นก็ออนเอ็ม ออนทิ้งออนขว้างไว้อย่างนั้นแหละทั้งวัน เอาไว้รับงาน จ่ายงาน และเม้าส์มอย
ออนเอ็มเสร็จก็ออนเฟส ไล่ดูชีวิตของชาวบ้านที่ชอบเปิดเผยทุกๆเรื่องของตัวเองให้คนอื่นๆรู้ พวกนี้เป็นพวกที่ไม่อยากเก็บไว้เป็นความลับเพียงคนเดียว มันอึดอัด จุกเสียด เรอไม่ได้ ตดไม่ออก ส่วนเรา…เรื่องพวกนี้เหมือนขนมหวาน บางครั้งก็เป็นอาหารว่าง หรือไม่ก็ขนมขบเคี้ยว วันไหนไม่ได้เสพก็รู้สึกเหมือนอะไรบางอย่างหายไป สรุปได้ว่าโรคจิตทั้งสองฝ่าย
ส่องดูคนอื่นเสร็จ ก็ต้องเช็คแฟนเพจทั้งสองว่าอยู่สุขสบายดีไหม มีอะไรเติมได้ ก็หมั่นเติมอัดเข้าไป อัพงานใหม่ ตามงานเก่า ทำอยู่อย่างนี้จนถึงบ่าย 3 โมงครึ่งจึงสบัดตูดไปตลาด กลับจากตลาดก็ล้างจาน ทำกับข้าว ภาระกิจเมื่อขานี้เสร็จประมาณ 5 ถึง 6 โมง
จากนั้นก็กินข้าว
อันที่จริงตั้งโปรแกรมหลังกินข้าวเอาไว้ ว่าจะต้องปั่นจักรยานรอบกว๊าน 1 รอบ แต่….เบาะจักรยานแข็ง เจ็บอิโป๋ ไม่ชอบเลยเลิก ขี้เกียจด้วยแหละ ฮี่ ฮี่ ตอนนี้เลยตัดตอนนี้ออกไปสะ ขึ้นไปเก็บผ้าไม่ก็ตากผ้าข้างบนดาดฟ้า แล้วก็ลงมานั่งถักชุดสวยต่อแปปหนึ่งพอหายเหนือ่ยก็อาบน้ำ เสร็จแล้วก็มานั่งถักชุดสวยต่ออีก ถักไป ดูทีวีไป
4 ทุ่มครึ่ง แบตหมด!!